Dag 27, bus

Onze laatste ochtend in Phuket: nog genieten van het eiland. Helaas stond er weer een lange reis op ons te wachten. Nogal saai om te vertellen en waarschijnlijk ook om te lezen, maar wel iets wat er absoluut bijhoort. Gelukkig weet je dat zo'n lange rit je naar een prachtige nieuwe bestemming brengt, maar prettig is het niet.

We werden opgehaald door een taxichauffeur. Wij waren verbaasd omdat 1. we niet op een hoge rekening van een taxi zaten te wachten en 2. het de eerste vrouwelijke chauffeur was. Ze bracht ons naar een busstation, ging met ons mee naar een loket, gaf ons tickets en wees de bus aan waarmee we (zonder overstap: heerlijk) naar Bangkok zouden rijden. Prijs van deze service: 0 baht! Dat was een meevaller! Blijkbaar zat de transfer bij onze boeking in.

Wij kregen de stoelen 1 en 2 bovenin helemaal voorin. Yes! Dachten we... Juist die stoelen konden niet achteruit, als je naar het beeldscherm van de televisie wilde kijken kreeg je een stijve nek en als het regende, drupte water op onze plek... Fijn! Na de stomme film Sabotage (wat hier blijkbaar populair is en ook in het Thai was overgesproken) verwachtten we een vrouw- en kindvriendelijkere film. Helaas hadden ze in hun cockpit (de bemanning van een bus heeft dat hier gewoon) niet door dat ze Sabotage nog een keer lieten afspelen. Bij een stop kwamen ze daar eindelijk achter en werd het uitgezet. Geen leukere film helaas: het scherm bleef zwart. Dan maar gaan slapen, wat met onze stoelen nogal onmogelijk bleek. Dat de buschauffeur onrustig reed en vaak langs de weg stopte, hielp niet bepaald mee. Toen er twee andere stoelen vrijkwamen, zagen wij onze kans schoon! Of onze nachtrust daar beter zou worden...

Liefs Mathijs en Priscilla