Dag 13, My Son, Hoi An
14 juli 2014 - tp. Hội An, Vietnam
Vanochtend hebben we "stenen gekeken". We zijn naar het prachtige oude complex My Son geweest waar we de overblijfselen van Cham-tempels hebben gezien. Eerst kregen we een traditionele dans te zien op bijzondere muziek. De hand- en voetbewegingen waren erg precies en hadden een betekenis. Zo betekende "voet omhoog" opstanding/groei en omlaag vernietiging.
Daarna kregen we een rondleiding langs de overgebleven tempels en gebouwen. De meerderheid van de oorspronkelijke tempels is door de Amerikanen platgebombardeerd omdat de Vietcong zich er schuilhielden en zijn niet meer te bezichtigen. De zestig gebouwen die er ooit stonden waren het langst gebruikte tempelcomplex van Zuidoost-Azië: wel zeggen eeuwen lang werden hier offers gebracht door hindoes. Priscilla vond het vooral een mooie plek om vlinders te fotograferen.
Terug in Hoi An was het al bijna tijd voor onze tweede pasronde voor onze op maat gemaakte pakken. Het zat al een stuk beter maar bij de derde pasronde zou het allemaal helemaal goed aangepast zijn. We doodden wat tijd in het oude stadsdeel van Hoi An, waarin zoveel mogelijk van het authentieke straatbeeld in stand wordt gehouden. Na de derde ronde zijn we de nachtmarkt op gegaan om te eten en souvenirtjes te scoren. Onze afdingskills worden steeds beter, en in simpele trucs om geld af te troggelen trappen we allang niet meer. De gouwe ouwe tip: als je bijna je zin hebt opeens weglopen.
Met maar een heel klein gaatje in ons hand kruipen we nu ons ons in bed in. Morgenochtend zoals gewoonlijk weer vroeg op, want de bussen komen hier vroeg!
Liefs, Mathijs en Priscilla
Daarna kregen we een rondleiding langs de overgebleven tempels en gebouwen. De meerderheid van de oorspronkelijke tempels is door de Amerikanen platgebombardeerd omdat de Vietcong zich er schuilhielden en zijn niet meer te bezichtigen. De zestig gebouwen die er ooit stonden waren het langst gebruikte tempelcomplex van Zuidoost-Azië: wel zeggen eeuwen lang werden hier offers gebracht door hindoes. Priscilla vond het vooral een mooie plek om vlinders te fotograferen.
Terug in Hoi An was het al bijna tijd voor onze tweede pasronde voor onze op maat gemaakte pakken. Het zat al een stuk beter maar bij de derde pasronde zou het allemaal helemaal goed aangepast zijn. We doodden wat tijd in het oude stadsdeel van Hoi An, waarin zoveel mogelijk van het authentieke straatbeeld in stand wordt gehouden. Na de derde ronde zijn we de nachtmarkt op gegaan om te eten en souvenirtjes te scoren. Onze afdingskills worden steeds beter, en in simpele trucs om geld af te troggelen trappen we allang niet meer. De gouwe ouwe tip: als je bijna je zin hebt opeens weglopen.
Met maar een heel klein gaatje in ons hand kruipen we nu ons ons in bed in. Morgenochtend zoals gewoonlijk weer vroeg op, want de bussen komen hier vroeg!
Liefs, Mathijs en Priscilla
Wat kunben jullie toch mooi schrijven. Jullie kunnen wel een boek uit brengen. En die foto's prachtig. Was denk ik wel heel indrukwekkend dat kaarsje los laten op het water. We kijken uit na volgende verhaal. Hele dikke kus M&M